ԵՍԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆ.ԱԿՏԻՎ ԵՎ ՊԱՍԻՎ
 |
| tommaso lizzul, Shutterstock.com |
Է. Ֆրոմն ասում էր. «Նա ով ունակ չէ իրեն սիրել ոչ մեկի չի կարող սիրել»:
Այստեղից հետևություն. պետք է սիրել սեփական Ես-ը, ասել թե հոգալ նրա մասին: Սեփական Ես-ի հանդեպ սերը՝ հոգածությունը դրսևորվում է պասիվ կամ ակտիվ կերպով: Ցուցադրական հոգածություն տանող մարդկանց հասարակությունը պիտակում է որպես եսասեր: Սակայն սա վիճելի հարց է: Ամեն ոք եսասեր է, հարցը միայն Ես-ի նկատմամբ դրսևորած հոգածության ձևի մեջ է: Ցուցադրական հոգածությունը իրականացվում է պասիվ ձևով: Այս դեպքում Ես-ը բարձրանում է հոգեկանի մակերևույթ ու իր տեսանելիության հետ մեկտեղ դառնում է խոցելի: Ես-ի խոցելիությունը արտացոլվում է նրա բոլոր բաղադրիչներում՝ իմացական, հուզական և վարքային: Բաղդրիչների բովանդակային տեղաշարժը անդրադառնում է «Ես կառույց»-ի վրա:
Սեփական Ես-ի մասին հոգածության պատասխանատվությունը անձը գցում է ուրիշների վրա: Կուլ գնալով այս խայծին դիմացինը սնում է նրա Ես-ը գովեսներով և պասիվ եսասերին թվում է, որ դա իր արժանիքն է: Արդյունքում եսասեր մարդու «Ես կառույց»-ի մեջ տեղի է ունենում պատկերացումների, ինքնագնահատականի ուռճացում, ինչը անդրադառնում է նրա վարքի վրա: Բավական է սակայն որ գովեստը դադարի նա կհայտնաբերի սեփական Ես-ի բովանդակային դատարկությունը: Դա դրդում է նոր օբյեկտների փնտրման, որ Ես-ը նորից փայլի: Ուրիշի միջոցով հոգալով սեփական Ես-ի մասին մարդը ժամանակ առ ժամանակ գիտակցում է իր կախյալությունը հասարակությունից:
Մարդկանց մյյուս խումբը ակտիվ եսասերներ են: Սեփական Ես-ի զարգացման գործում նրանք սկսում են հենց իրենցից: Ծավալում են հասարակական ակտիվ գործունեություն, հակված են ավելի տալու, քան ստանալու: Սեփական ներդրումն ունենալով հասարակության զարգացման մեջ նրանք ստանում են իրենց աշխատանքի արդյունքը, որը սնում է Ես-ը: Այս տիպի Ես-ը հոգեկանի մակերևույթին դրոշակի պես չի ծածանվում, հետևաբար պակաս խոցելի է, քան ցուցադրական Ես-ը: Այս տեսակ Ես-ի տիրոջը անընդհատ գովեսներ անհրաժեշտ չեն նրանք գիտեն իրենց արժանիքների և թերությունների մասին: Ինքնազարգացման համար նրանք օգտագործում են սեփական ռեսուրսները, ի տարբերություն պասիվ եսասերների, որոնք իրենց ինքնազարգացումը և աճը կապում են այլ մարդկանց հետ:
Այսպիսով ամփոփելով կարելի ասել. Նրանց ում հասարակությունը պիտակում է եսասեր իրականում անտարբեր իրենց ես-ի նկատմամբ ի տարբերություն ակտիվ եսասերների, ովքեր ինքնուրույն են հոգում իրենց Ես-ի մասին:
Հեղինակ՝ Անի Կուռոյան
