Երեխաներին սպառնացող վտանգներն ու ծնողների վարքը
Ծնունդից
մինչև 7 տարեկանը երեխան իրենից ընդօրինակող էակ է ներկայացնում, ով
ամբողջովին վերարտադրում է իր ծնողների վարքը: Ուստի հեգեսոցիալական
զարգացման այս փուլում երեխային վտանգների իրական պատճառները բացատրելու
փորձերը հիմնականում մնում են
անպտուղ. երեխան այս փուլում սովորում է
նմանակման միջոցով, և նա ավելի շուտ հակված է կրկնել այն, ինչ կատարում են
մեծերը: Նա չի ըմբռնում բացատրությունները, այլ սոցիալականանում է
ընդօրինակելով: Այս փաստը մեզ
պարտավորեցնում է հատկապես պատասխանատու լինել մեր վարքում: Մեծահասակների
վարքն ամբողջովին ընդօրինակվում է երեխայի կողմից և պայմանավորում նրանց
հոգեմարմնային առանձնահատկությունները: Վտանգի հասկացությունը բացակայում է
երեխաների մոտ: Այն ձևավորվում է ժամանակի ընթացքում` կյանքի փորձի
հարստացման հետ, զարգացման առաջին յոթամյակի ավարտից հետո: Մանկական վախերը
ձևավորվում են ծնողների << հետևողական>> դաստիարակությամբ: Եվ
շատ կարևոր է զերծ մնալ վտանգի իրական, օբյեկտիվ պատճառները չհասկացող
երեխայի մոտ տրավմատիկ հուզական փորձ ձևավորելուց: